Κε Αβραμόπουλε, είμαι ‘Χουντικός;’

Το πατριωτικό τραγούδι ‘Μακεδονία ξακουστή’, γράφτηκε μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913) και στιχουργός του, είναι ο ίδιος ο ανώνυμος λαός μας, που θέλησε να υμνήσει τους ένδοξους αγώνες λευτεριάς της πολύπαθης, ‘μήλο της έριδος’ (ακόμη και σήμερα), Μακεδονικής γης. Έκτοτε, ακούγεται στις εθνικές επετείους και γενιές Ελλήνων, μεταξύ αυτών η δική μου και η δική σας, μεγάλωσαν, τραγουδώντας το!

     Βέβαια, για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας ή καλής γειτνίασης, η φράση «που έδιωξες τους Βούλγαρους..», αντικαταστάθηκε με την πάροδο του χρόνου, με εκείνη «που έδιωξες τους βάρβαρους..». Η ιστορία όμως, με όποιες λέξεις κι αν την πεις, δεν αλλάζει, δεν παραγράφεται, δεν διαγράφεται και κυρίως δεν πρέπει να λησμονιέται!

     Ευρεία χρήση αυτού του τραγουδιού, έγινε κατά την διάρκεια της επταετίας! Εγώ θα πω, σε βαθμό, καπήλευσης (=εκμεταλλεύομαι ευγενικές ιδέες για ίδιο όφελος) του πατριωτισμού των Ελλήνων! Αυτό, από μόνο του, κατά την άποψή σας, καθιστά ετούτον τον εθνικό παιάνα, «Χουντοτράγουδο» και ακυρώνει αυτόματά και καθ΄ ολοκληρία όλα τα μηνύματα, τις ιδέες, τους πόθους, τους αγώνες των Μακεδονομάχων, του Ελληνικού Στρατού κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και εκείνων των αγνώστων Ελλήνων, που έδωσαν την ζωή τους, για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας;

             Κε Αβραμόπουλε,   Υπουργέ Εθνικής Άμυνας 

     Το λογότυπο χαρακτηριστικό της Χούντας, είναι γνωστό σε όλους μας. Επίσης γνωστό είναι και το γεγονός, ότι οι συνταγματάρχες, είχαν σαν σύνθημα -σήμα κατατεθέν- και το τριαδικό λεκτικό έμβλημα «Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια», του οποίου έκαμαν ευρεία και κατά μίαν έννοια, σπατάλη χρήσης!

     Εγώ, παρά ταύτα, σήμερα δηλώνω μετά παρρησίας, ότι ΄΄ακράδαντα΄΄ πιστεύω σε αυτές τις τρείς αξίες! Σας ερωτώ και περιμένω απάντηση!

          α/. Μήπως πρέπει να καταργηθούν ή να απαγορευθεί η χρήση τους, ως ‘Χουντολέξεις»;

          β/. Μήπως, επειδή πιστεύω στο νόημα και περιεχόμενο των τριών αυτών λέξεων, εικάζεται πως είμαι θιασώτης ή νοσταλγός της επταετίας ή ακόμη χειρότερα, με θεωρείται ¨Χουντικό σταγονίδιο¨;

          γ/. Μήπως, επειδή από τους ίδιους προαναφερόμενους, έγινε και ευρεία χρήση- διαφήμιση ορισμένων παραδοσιακών ‘ελληνικών’ (και όχι εθνικών) χορών και τραγουδιών, αντιπροσωπευτικά αμφότερα, κυρίως της νοτίου Ελλάδας, λόγω καταγωγής του Παπαδόπουλου, που εμένα, ουδόλως με εκφράζουν ούτε και με αντιπροσωπεύουν πολιτισμικά, γι αυτό και δεν με συγκινούν μουσικά, λέω μήπως, πρέπει να καταργηθούν, σαν «Χουντοτράγουδα»;

     Επιπλέον, επειδή γεννήθηκα στην πολύπαθη γη της Μακεδονίας και την καταγωγή κρατώ «Προσφυγική» και από τους δύο γονείς μου, (Αν. Θράκη και Μ. Ασία), παρότι είμαι βέβαιος ότι δεν θα μου απαντήσετε –(το συνηθίζετε οι ΥΕΘΑ – ακόμη περιμένω απάντηση από τον προκαθήμενό σας)-  εγώ, λάτρης της ευγενείας, με καρτερικότητα θα αναμένω τις αποκρίσεις σας, δηλώνοντας συνάμα, πως σαν γνήσιος Έλληνας, μετά πάθους τραγουδώ το «Μακεδονία Ξακουστή», το οποίο και σας το αφιερώνω, με την παράκληση, να με φωτίσετε με τις γνώσεις σας, υποδεικνύοντας με, τις Χουντικές λέξεις ή μηνύματα που  περικλείει, προκειμένου να μεταπεισθώ και του λοιπού να υποστηρίζω, ότι είναι «Χουντοτράγουδο»! Αν δεν πάρω απάντηση, (έχετε την ευκαιρία σας), μπορώ στο μέλλον να πιστεύω και να ισχυρίζομαι ότι, δυστυχώς, «σας έδειξαν το δέντρο και σας διέφυγε το δάσος». Και αυτό μοιάζει με το μοιραίο λάθος του ποντικού, που «βλέπει το τυρί, μα χάνει την φάκα»!

     Κλείνοντας, θυμίζω τα λόγια του μεγάλου Έλληνα Γιώργου Σεφέρη, «Ας μην ψευτίζουμε τον εαυτόν μας»! (Ψευτίζω =κατασκευάζω κάτι με υλικά κατώτερης ποιότητας, νοθεύω -ομαι, αλλοιώνω  -ώνομαι)!   

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ  ΞΑΚΟΥΣΤΗ

    
Στίχοι: Παραδοσιακό      Μουσική: Παραδοσιακό

Μακεδονία ξακουστή
του Αλεξάνδρου η χώρα
που έδιωξες τους τύρρανους
κι ελεύθερ' είσαι τώρα.

Είσαι και θα 'σαι ελληνική
Ελλήνων το καμάρι
κι εμείς θα σ' αντικρίζουμε
περήφανα και πάλι.

Οι Μακεδόνες δε μπορούν
να ζούνε σκλαβωμένοι
όλα και αν τα χάσανε
η λευτεριά τους μένει.

Μακεδονόπουλα μικρά
χορέψτε και χαρείτε
προτού κι εσείς στα βάσανα
του κόσμου τούτου μπείτε.

Ρουσσάκης Σαρ. Πολυχρόνης

(27 -11 -2011)